Cambodja Week 4

Hallo allemaal,

Hier weer een verslag vanuit Battambang. Tsja, waar zal ik eens beginnen...
Week 2 in Cambodja was niet zoveel bijzonders; deze week bestond namelijk uit liggen op bed met hoge koorts en hoofdpijn, misselijkheid en naar de wc rennen om over te geven.. Samen met mij hadden nog 2 anderen dezelfde symptonen en de onze leiders en een aantal mensen van de basis hier in Battambang waren bang dat wij malaria hadden opgelopen. De kans om malaria te krijgen is erg klein dus we hebben geen malariapillen aangeschaft. Gelukkig bleek het een of andere vorm van griep te zijn en begonnen we alledrie aan het eind van de week alweer op te knappen. Het gaat nu weer helemaal goed met mij, ik heb gelukkig nergens last meer van!
Week 3 begon voor mij langzaam, ik moest nog steeds rustig aan doen omdat ik aan het herstellen was van die griep. Op maandag ben ik dus alleen in de morgen erop uit gegaan, ik heb lesgegeven in Engels op de Salaa Hope Battambang(SHB) en vervolgens voor anderhalf uur uitgegaan voor evangelisatie; ik was met twee anderen erop uitgegaan en heb voor een aantal mensen kunnen bidden voor genezing van een bepaalde ziekte. Maandagmiddag bleef ik thuis omdat ik me nog steeds erg zwak voelde.
Op dinsdag voelde ik mij alweer een stuk aangesterkt en ben ik in de ochtend naar SHB gegaan om te helpen met het verven van de klaslokalen. Vervolgens zijn we terug naar huis gegaan, hebben we gedouched en zijn we opnieuw uitgegaan om te evangeliseren. In de middag ben ik opnieuw naar SHB gegaan, ditmaal om les te geven in Engels. Hierna zijn we opnieuw uitgegaan voor evangelisatie.
Op woensdag voelde ik mij eindelijk weer volledig als mezelf en ben ik in de ochtend uitgegaan voor evangelisatie, vervolgens werd ik samen met twee anderen uitgenodigd om te lunchen bij iemand die we ontmoet hadden die morgen tijdens het evangeliseren. We hebben goede gesprekken gehad met deze man, hij is moslim, en uiteindelijk stond hij ons toe om voor hem te bidden voor dat we vertrokken. Het was gaaf om te zien hoe geïnteresseerd hij was in wat wij te vertellen hadden. In de middag waren we allemaal op de basis om het volleybalveld op te knappen en allerlei onkruid en boomtakken weg te halen die in de weg zaten om volleybal te kunnen spelen. Ik vertel meer over dit volleybal wanneer ik mijn zaterdag zal beschrijven.. Vervolgens zijn we naar Community Night gegaan.
Op donderdag ben ik in de ochtend naar Jeevit's House gegaan en had samen met twee anderen uit mijn team de leiding over de Bijbelklas. Vervolgens hebben we allerlei spellen gespeeld met de kinderen. In de middag ben ik naar Transform Asia gegaan, dit is een kleine organisatie die met een tuktuk door de sloppenwijken rijdt en zoveel mogelijk kinderen ophaalt en naar een kleine kerk brengt. Vervolgens mogen wij met de kinderen spelen in de kerkzaal en hen in bad stoppen (thuis gaan ze namelijk niet in bad) en hen te eten geven. Dit is erg leuk om te doen en het heeft zeker mijn hart doen smelten voor kleine kinderen. Deze kinderen zijn zo blij wanneer je ze aandacht geeft, dat is alles wat je hoeft te doen om hen tevreden te stellen; een aai over hun bol geven.. Echt een bizar grote tegenstelling met de kinderen in Nederland..
Op vrijdag ben ik in de ochtend opnieuw naar Transform Asia gegaan en met de kinderen gespeeld, een soort van Bijbelklas gedaan en vervolgens met de kinderen gespeeld en hen eten gegeven. Ik moet zeggen dat dit een van mijn favoriete ministries is, het is zo duidelijk dat we een verschil kunnen maken in de sloppenwijken door met deze kinderen op te trekken en hen eten te geven en hen te vertellen over Jezus. Ik geniet ervan en had nooit verwacht dat ik ooit zoveel plezier zou beleven met kleine kinderen.. In de middag ben ik naar SHB gegaan, heb ik lesgegeven in Engels en vervolgens had ik samen met iemand anders uit mijn team de leiding over de Chapel. Dit was best spannend, maar gelukkig luisterden de kinderen goed naar ons en was het hartstikke gaaf om te doen!
Op zaterdag hadden we in plaats van een vrije dag een volleybaltoernooi. We hebben de hele week lang allerlei mensen uitgenodigd om te komen en om mee te spelen. Volleybal is namelijk de grootste sport hier in Cambodja. De teams die meespeelden mochten bestaan uit een aantal christenen, maar er moest minstens één niet-christen in het team zitten. De opkomst was veel groter dan we hadden verwacht, was gaaf om te zien hoeveel mensen er opaf waren gekomen. Nadat we een ronde hadden gespeeld, legden we het spel stil en deden we een open-air. Dit betekent dat we een soort preek houden en mensen vertellen over Jezus in de buitenlucht. Dit is officieel verboden in Cambodja, dus het was best spannend om te doen. Onze open-air bestond uit een drama/toneelstuk, een getuigenis en verkondiging van het evangelie. Een aantal uit ons team hadden geoefend en voerden het toneelstuk op dat is bedacht op het nummer Everything van de artiest Lifehouse. Vervolgens deelde ik mijn getuigenis en verkondigde iemand anders uit mijn team het evangelie. Hierna gingen we weer verder met het volleybaltoernooi. Tijdens de rest van het volleybaltoernooi heb ik met vijf verschillende mensen gepraat over mijn geloof, over wie God is en wat Jezus voor ons heeft gedaan en vervolgens stonden deze vijf mensen toe dat ik voor hen bad. Was erg gaaf om te zien hoe geïnteresseerd ze waren in het christendom!
Op zondag ben ik in de ochtend naar de kerk geweest en vervolgens opnieuw wezen lunchen met twee anderen bij de moslim die we afgelopen woensdag hadden ontmoet tijdens evangelisatie. We hebben hem vervolgens uitgenodigd om met ons mee te komen naar de kerk a.s. zondag, dus ik hoop en bid dat hij inderdaad zal komen.. In de middag zijn we met ons hele team naar Jeevit's House geweest. Één keer in de maand op zondagmiddag organiseren ze een middag waarbij de ouders met de kinderen mee kunnen komen. Het was een gekkenhuis.. Er waren 70 kinderen met al hun broertjes, zusjes en ouders.. We hebben een aantal spellen gespeeld met de kinderen, vervolgens een toneelstuk gedaan en een Bijbelverhaal vertelt. Hierna speelden we een spel met de kinderen en gaven vervolgens iedereen te eten. Nadat iedereen was vertrokken hebben we geholpen met het opruimen en schoonmaken van het huis. Iedereen was uitgeput en om 20.00 uur lagen we allemaal al in bed..

Week 4 begon voor mij niet zo goed, ik voelde me weer niet lekker dus ben ik de maandagmorgen thuis gebleven. Vervolgens voelde ik me in de middag weer beter en ben ik naar de SHB gegaan en heb ik geholpen met het verven van de klaslokalen. Vervolgens ben ik naar huis gegaan, heb ik gedouched en zijn we opnieuw erop uit gegaan om te evangeliseren.
Op dinsdag ben ik in de morgen naar de SHB gegaan om les te geven in Engels. Vervolgens ben ik met twee anderen naar de plek gegaan waar we de dag daarvoor drie dakloze vrouwen met hun kinderen hadden ontmoet. We hadden maandag aan iedereen van ons team om een paar kledingstukken gevraagd die ze kwijt konden en deze hebben we vervolgens op dinsdagmorgen aan de vrouwen gegeven. Verder hebben we hen meegenomen voor lunch en voor hun lunch betaald. We hebben ook hen uitgenodigd om met ons mee te komen naar de kerk a.s. zondag dus ik hoop van harte dat ze zullen komen.. In de middag ben ik naar Transform Asia gegaan en hebben we afscheid genomen van de kinderen daar omdat het de laatste keer was dat we daar waren.
Op woensdag zijn we naar de grens gegaan en opnieuw Thailand ingegaan. Onze visa waren namelijk bijna verlopen en de enige manier om nieuwe visa te krijgen was om over de grens te gaan en nieuwe visa aan te vragen. Het is ongeveer twee uur rijden vanaf Battambang naar de grens, vervolgens duurt het vier uur in totaal om door de grenscontroles te gaan, nieuwe visa te krijgen en opnieuw door de grenscontroles te gaan. Vervolgens hadden we weer een autorit van twee uur terug naar Battambang en hadden we de rest van de middag vrij. In de avond zijn we naar de community night gegaan.
Op donderdag ben ik de hele dag naar een conferentie geweest van alle kerken hier in Battambang. De kerken hier willen meer aan evangelisatie gaan doen en Cambodja omvormen tot een christelijke natie. De spreker was Loren Cunningham, deze man is 67 jaar oud en is de oprichter van Jeugd met een Opdracht. Deze man is letterlijk overal geweest, in elke natie.. Het was zo ontzettend gaaf om hem te horen spreken, hij is een voorbeeld voor ons allemaal en om deze conferentie bij te wonen was een kans uit duizenden!
Op vrijdag ben ik in de ochtend naar de basis gegaan, Loren Cunningham sprak namelijk op de basis. Deze man spreekt met zo'n groot gezag en het is duidelijk dat hij een man van God is, fantastisch om naar hem te luisteren! In de middag hadden we teamtime en zijn we naar een soort van attractiepark/dierenpark gegaan hier in Battambang, was niet zoveel soeps maar we hebben wel ontzettend veel gelachen!

Met mij gaat alles verder goed, alleen werkt mijn maag niet altijd even goed mee en moet ik soms rennen om op tijd bij de wc te zijn.. Gelukkig ben ik niet de enige die last heeft van het scherp gekruide eten hier en kunnen we elkaar dus steunen :)!
Morgen zullen we na de kerkdienst vertrekken naar een dorp op een afstand van anderhalf uur rijden met de auto. We zullen hier voor een week verblijven en helpen in het weeshuis. We zullen voornamelijk Bijbelklassen e.d. geven en met de kinderen spelen. Verder weet ik helaas niet zoveel, behalve dat we geen stromend water en geen elektriciteit zullen hebben.. Ik ben zeer benieuwd hoe het allemaal in zn werk gaan en heb er zin in! Vervolgens zullen we volgende week weer terugkomen naar Battambang, hier overnachten en vervolgens weer teruggaan naar Bangkok. We zullen hier voor een week verblijven en vervolgens vertrekken naar Chongqing in China. Ik weet nog niet precies wat we zullen doen in Bangkok, zodra ik dit weet en toegang tot het internet heb zal ik dit aan jullie laten weten.
Ik wil jullie vragen om aan mij en mijn team te blijven denken in jullie gebeden, zeker nu China steeds dichterbij komt.. Ik wil iedereen bedanken voor de aanmoedigende berichtjes en aanmoedigingen in een andere vorm, het betekent veel voor me om te weten dat iedereen nog steeds nauw betrokken wil zijn bij het werk van God dat ik hier mag doen.

Ik sluit dit reisverslag af met een tekst die veel voor mij betekent heeft de afgelopen paar weken:
Wij zijn dus als rechtvaardigen aangenomen op grond van ons geloof en leven in vrede met God, door onze Heer Jezus Christus. Dankzij hem hebben we door het geloof toegang gekregen tot Gods genade, die ons fundament is, en in de hoop te mogen delen in zijn luister prijzen we ons gelukkig. En dat niet alleen, we prijzen ons zelfs gelukkig onder alle ellende, omdat we weten dat ellende tot volharding leidt, volharding tot betrouwbaarheid, en betrouwbaarheid tot hoop. Deze hoop zal niet worden beschaamd, omdat Gods liefde in ons hart is uitgegoten door de heilige Geest, die ons gegeven is.

Veel liefs en Gods zegen,
Emma.